Kalp Buldozeri
"Son dört - beş yılda,
Kaç kalp kırdın?" diye sordu, adam
Kendi kendine, sessizce:
Söyle, kaç kalp?"
İç sesi, titredi ve cevapladı:
"Çok kalp, dostum!
Pek çok kalp hem de,
Sen bile unuttun o günleri...
Ezip geçtin hepsini!"
Kırdın, parçaladın, hiç acımadın.
Göz yaşı bile dökemedin, değil mi?
Sen ve yalnızlığın - beraber ağlayın şimdi...
Sevmişti onlar seni.
Hem de deliler gibi.
Hayallerini vermişlerdi sana,
Sıcacık ruhları da yanında.
Kimi gönlünü açmıştı sana;
Ta ardına kadar,
Buyur etmişti seni, hepsi çırılçıplak.
Kalplerini sana aralayarak.
Geliyor yaptıklarının vebali,
'Karma'nı' topluyorsun artık,
Kalp-zedelerin hoyrat efendisi,
Âlemin müzmin tok beyzadesi...
Parça parça topla yerden;
Şimdi o camdan kırık kalpleri
Al ve avucunda ısıt;
O kalplerdeki derin kesikleri.
Nasıl silebilirsin ki?
Mümkün mü söyle,
O yanaktan süzülen
Gözyaşı tanelerini?
Çok sertti yüreğin.
Evet belki de çok örselenmişti,
Hıncını onlardan almak
Asla sana düşmezdi...
Bazıları çok üzgündü
Mahçup gözlerle baktılar sana,
Ama alev saçıyordu
Bazılarının gözleri...
Yorgundu çoğunun gözleri,
Sönmüştü, yüreklerinin feri...
Sonsuz bir derinlikti
Hepsinin göz bebekleri...
Oysa ne kadar da güzel gülüyordu
Sana bakan gözleri!
Birer muamma şimdi,
Solgun ve dalgın kirpikleri...
Kırdın acımasızca,
Her birinden duyuldu
Çatırtı sesleri -
Delindi birer birer kalbin miğferleri.
Sen ve kalbin ve yalnızlığın!
Haydi paylaşın şimdi
Yerdeki kırık kalpleri.
Kim bilir, nerededir sahipleri?
Affetmek zor zanaat,
Affedilmek daha da ötesi...
Belki anlar bir gün birileri,
Sendeki incinmiş rehin kalpleri...
Yok ki kalbin elleri!
Tutup sarmalasa tekrar seni
Kucaklasa kırılmış tanelerini,
Öpse tek tek; kopan sivri köşeleri?
Hak etmedin belki de sen?
Sevmeyi ve sevilmeyi?
Buydu sana düşen,
Başkalarının kırık düşleri?
Kim bilir sever belki bir gün?
Belki de affeder ve diriltir
Yırtık sayfalarda kalan,
Solgun ümitleri?
İşin zor dostum, çok zor...
Buymuş senin kaderin;
Toplamakmış yerden
Dağılmış camdan kalpleri...
Şimdi kanarken öptüğün dudaklar,
Artık fayda etmez kondurduğun,
Küçük buseler, yıktığın hayaller
Ve tutulmamış onca sözler...
Kabul et artık dostum!
Kadınları yatırmayı sevdiğin göğsünde
Taşıdığın şey sahipsiz
Ve mağrur - bomboş bir yürek.
Nevfel Baytar
30 Ağustos 2023
Yorumlar
Yorum Gönder