Çantamda Yorgun Kelimeler
Yola çıkıyorum;
Sırtımda çantam ve ben.
İçinde yılların yorgunu kelimeler,
Sarf edilmemiş,
Dilde kalmış eksik cümleler.
Yola çıkıyorum;
Sırtımda ağır yükler;
Heybemde; katık edilmemiş,
Sert sözler, derin izler;
Serzenişler, şikayetler...
Yola çıkıyorum;
Her dönemeçte elçiler;
İz bilmeden, yol tarif edenler,
Kifayetsiz sözlerimi,
Yarım kulak dinleyenler.
Yola çıkıyorum;
Heybemde nazar boncukları;
Hepsinde hüzün,
Hepsinde biraz keder,
Tarumar haldeler.
Yola çıkıyorum;
Urbamda delikler,
Sırtımda incecik mintan,
Kunduramda kesikler
Menzil artık yakın, yol beni bekler.
Yola çıkıyorum;
Kenarda toprağa gömdüğüm
Dikenler, dallar ve kuru çiçekler.
Mevsimi gelince, eriyip gidecekler;
Hava güzel, yol artık daha da güzel...
Yola çıkıyorum,
Geride çantamdan dökülen,
Kırık cümleler;
Sahipsiz harflerden
Örülü yorgun kelimeler...
Yola çıkıyorum;
Karşımda; ışıltılı gözler,
Heybemde; taze lavantalar,
Rayihalar arasından gülümseyen,
Manolyalar ve pembe güller...
Nevfel Baytar
11 Şubat 2024
Ankara
Yorumlar
Yorum Gönder